PKK’nın Kuruluşu ve Gelişimi

27 Kasım 1978’de Diyarbakır’ın Lice ilçesine bağlı Fis Köyünde yapılan bir toplantıda Abdullah Öcalan tarafından kurulan Marksist–Leninist PKK’nın ideolojik ve siyasi temelleri 1969’da kurulan DDKO’ye dayanır. Liderliğini Öcalan’ın yaptığı bu terör örgütünün kuruluş kararı 1973’de Çubuk Barajında Abdullah Öcalan, Haki Karer, Kemal Pir ve bazı kişilerin toplantısında alınmış, fakat gerçekleştirilememişti. 1974’de Tuzluçayır’da 7 kişiyle yapılan toplantıda temelleri atılan PKK’nın kurucuları, Ankara Yüksek Öğrenim Derneği’nin (AYÖD) içinden çıkmıştır. Bu dönemde AYÖD içerisinde yer alan Öcalan ve arkadaşları Ankara’da 1975’den itibaren öğrenci kitlesi içerisinde örgütlenmeye çalışmıştır. Öcalan’ın liderliğindeki grup kendilerine “Kürdistan Devrimcileri” adını takmışlardı. Bu grubun üyelerinin büyük bölümü üniversite öğrencilerinden oluşuyordu. Tunceli Kültür Derneği yönetim kurulunda yer alan, Şahin Dönmez, Kamer Özkan ve Ali Turan, Öcalan’ın ilk grup döneminden arkadaşlarıydı. Taraftar kazanma çalışmaları Tunceli Kültür ve Yardımlaşma Derneği ile Tuzluçayır Güzelleştirme Derneğinde de devam etti. Öcalan ve arkadaşları Mamak ve Tuzluçayır semtlerini kendile-rine pilot bölge seçti.

PKK Kurucuları Kimler?

Dikmen Toplantısına katılanlar;
Abdullah Öcalan, Ali Haydar Kaytan, M. Hayri Durmuş, Haki Karer, Cemil Bayık
1975 yılının Ekim ayına gelindiğinde Ankara’nın Dikmen semtinde bir toplantı yapıldı. Toplantıya Abdullah Öcalan, Cemil Bayık, Şahin Dönmez, Ali Haydar Kaytan, Musa Erdoğan, Kesire Yıldırım, Turgut Çetineren, İsmet Kılıç, Hasan Asgar Gürgöze, Ali Şir Gürgöze, Mustafa Dereli, Mustafa Karasu, İsmail Güngör, Kamer Özkan, M. Hayri Durmuş, Kemal Aygün, Haki Karer, Resul Altınok ve Baki Karer katıldılar. Toplantı Siverekli bir öğrenci olan Kamer Özkan’ın evinde yapıldı. Kamer Özkan 12 Mart döneminde TKP-ML TİKKO’nun lideri İbrahim Kaypakkaya’ya sempati duyan bu süreçte TİKKO ile de bir dönem ilişkide bulunan kişiydi. Toplantıda en çok konuşan Abdullah Öcalan’dı. Toplantının ana konusu da Kürdistan’ın tarihi, sömürgecilik sorunu, bağımsız örgütlenmenin nasıl gerçekleştirileceği, yeni bir örgütün inşası için nasıl bir yol izleneceği idi.
Öcalan bu toplantının ardından Mehmet Hayri Durmuş ile birlikte grubun manifestosu veya örgütün program taslağı niteliğindeki 68 sayfalık “Kürdistan Devriminin Yolu” adlı broşürü kaleme almışlardır. 1976 yılından itibaren bölge illerine dağılan ilk öncü elemanlar bir yıl süreyle “Ulusalcılar”, “UKOcular”, “Kürdistan Devrimcileri” adı altında faaliyet sürdürmüşler ve bu faaliyetleri sırasında genellikle öğrenci gençlik ve akraba aileleri ağırlıklı bir çevre oluşturmuşlardır.
Apocular 1 Ocak 1977’de en ileri kadrolarıyla bir toplantı yaparak örgütü büyütmek ve adlarını kamuoyuna duyurmak için hızlı bir propaganda çalışmalarına başladılar. Örgütün lideri konumundaki Abdullah Öcalan 1977 yılının Nisan Mayıs aylarında Kars, Ağrı, Bingöl, Tunceli, Diyarbakır ve Gaziantep’e giderek 50-60 kişilik toplantılar yaptı. Bu toplantılarda Öcalan’a “Abdullah arkadaş” diye hitap ediliyordu. Bu yüzden örgüt uzun süre Apocular olarak anıldı.

PKK Ne Zaman Kuruldu: PKK Kuruluş Tarihi

1978’in Mayıs ayında Diyarbakır’da yapılan toplantıda PKK’nın parti tüzük ve programının hazırlanmasına karar verilmiş ve partileşme kararı alınmıştı. Birinci kongre olarak nitelendirdikleri 27 Kasım 1978’de “Partiya Karkeren Kürdistan” (Kürdistan İşçi Partisi) ismini aldılar. Bu toplantıda Abdullah Öcalan PKK Genel Sekreterliğine getirildi. Fis’teki toplantıda PKK’nın manifestosu ve program taslağı kabul edilmiş, bu metinlerde Türkiye Cumhuriyeti “sömürgeci ülke” Doğu ve Güney Doğu Anadolu da “sömürge” olarak nitelendirilmişti. Birleşik Kürdistan Devleti kullanılmasını amaç kabul eden PKK, kendini Marksist Leninist bir örgüt olarak nitelendirdi. Silahlı mücadeleyi benimseyen, halk savaşını kabul eden, devrimci şiddetle Türkiye’de sosyalist bir rejimin kurulacağını benimseyen PKK, kısa zamanda bölgede hem diğer sol grupların hem de güvenlik güçlerinin dikkatini üzerine topladı. Silahlı yöntemi ve şiddet yanlısı militan taraftarıyla Güneydoğu’da çeşitli il ve ilçelerde en etkili ve korkulan “Kürtçü terör grubu” oldu.