Zikir
Kelime olarak hatırlamak manasına gelen zikir, tasavvuf ıstılahında Allah’ı hatırlamak anlamındadır. Her ibadetin özünde zikir vardır. Çünkü bütün ibadetler Allah’ı hatırlatmaktadır.
Diğer tarîkatlarda olduğu gibi zikir, Bektaşîlik tarîkatında da mevcuttur. Bektaşîlikte zikir, kelime-i tevhid ile yapılır ve gizli zikirdir.
Bektaşîlikle ilgili önemli kaynaklardan birinde kelime-i tevhid zikrinin Hz. Ali’ye dayandığı belirtiliyor: “Cenab-ı Rasûl-i Ekrem’den Aliyyü’l-Murteza’ya telkin olunan zikir şüphesiz kelime-i tevhid idi. Bu zikir, Hâcegan tabir olunan hâfi zikir erbabından Abdülhalik Gucdüvanî’nin şeyhi Yusuf Hemedanî’den Ahmed Yesevi’ye, O’ndan da Hünkar Hacı Bektaş Veli’ye ulaşmıştır.”
Diğer tarîkatlarda görülen seyr ü sülûk Bektaşîlikte yoktur. Sohbet ve sevgi ön plandadır.